Een onschuldige inenting werd ontwerper Omar Munie (29) twee jaar terug bijna fataal. Na een lange revalidatieperiode voelt de Moerwijker zich gezegend dat hij weer kan doen wat hij het allerliefste doet. Omar heeft namelijk nog genoeg dromen die hij wil najagen.
Omar stond in 2013 op het punt naar Tanzania te reizen. Het Afrikaanse land waar hij als negenjarige jongen met zijn broertjes en zus een tussenstop maakte op zijn vlucht uit zijn thuisland Somalië zou hij echter niet bereiken. “Ik ging voor een gele koortsprik naar het ziekenhuis, maar dat ging helemaal verkeerd”, vertelt hij. De inenting leidde tot een allergische reactie waardoor zijn nierfuncties uitvielen en van de ene op de andere dag werd Omar een ‘patiënt’. “Ik was in een keer uitgeschakeld door een eiwitprobleem, van top naar flop. Twaalf dagen heb ik in coma gelegen waarna ik opnieuw moest leren lopen en praten, eigenlijk moest ik alles weer leren”.
De nieuwe nier die Omar kreeg sloeg aan, maar alle vanzelfsprekendheden van voor het incident waren weggevallen. Zijn bedrijf dat exclusieve tassen maakt die door bekendheden als Hillary Clinton, Jane Fonda en Oprah Winfrey worden gedragen, wilde hij echter niet loslaten. “Er werd me gevraagd of ik een uitkering wilde, maar dat wilde ik niet. Ik heb eigenlijk altijd voor mezelf gezorgd. Ook toen ik naar Nederland kwam, heb ik alles altijd zelf gedaan. Er was namelijk niemand anders die het deed”.
Zo goed als kon, heeft Omar zelfs tijdens zijn revalidatie ‘gewoon’ doorgewerkt. Hij meent dat het hem enorm heeft geholpen met iets anders dan zijn ziekte bezig te kunnen zijn. “Ik runde mijn bedrijf gewoon vanuit het ziekenhuis. Ik had daar toch alle tijd. Het kriebelde, ik wilde weer aan de slag en dat ging ik ook. Terwijl ik eigenlijk in bed moest blijven, stond ik alweer lezingen te geven. Omdat ik al van ver kom, is niets me te veel”.
Dankbaarheid
Omar is weliswaar ‘back to business’ maar helemaal de oude zal hij nooit meer worden. “Ik besef meer dan ooit welke rijkdom ik heb, niets of niemand kan me meer kleineren. Ik realiseer me nu nog beter dat je moet leven als mens en dat familie en vrienden belangrijk zijn. Mede door Angela, mijn nierdonor, heb ik een nieuwe kans gekregen waar ik heel dankbaar voor ben”.
Elke twee maanden gaat Omar bij haar op bezoek in Limburg, waar Angela woont. “Dat is een stukje dankbaarheid. Zonder haar was ik er niet meer geweest”. Een andere routine die bij zijn nieuwe bestaan hoort, is de gang naar het ziekenhuis voor dialyse, het zuiveren van de nieuwe nier. Het hoort er inmiddels allemaal bij voor Omar die vooral blij is dat hij weer op eigen kracht naar zijn atelier in de Binckhorst kan om na een werkdag weer terug te gaan naar zijn huis in Moerwijk. “Op mijn zeventiende verkocht ik al tassen aan Macy’s, een groot Amerikaans warenhuis, en vloog ik voor een weekend naar New York. Dat is allemaal fantastisch en ik geniet er elke dag van, maar een goede gezondheid is uiteindelijk het belangrijkst in het leven”.
Foto: Jurriaan Brobbel
